Sinds ik als zesdejaars met de klas naar Italië reisde (mijn eerste echte buitenlandse trip, als je de buurlanden en de week met de mutualiteiten als veertienjarige niet meetelt), steken de reiskriebels hier regelmatig de kop op. Tijdens de verbouwingen was het even wat minder maar de laatste jaren kan ik echt niet klagen 🙂 Meer zelfs! Ik dacht vorige week nog een artikel te schrijven over die reisblogster die nood had aan vakantie! Tuurlijk is al dat reizen de max, maar het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik probeer op persreis zoveel mogelijk te bezoeken, overal info te verzamelen en te denken aan beeldmateriaal. Die persreizen zijn dus geen vakantie. Maar hé, ik doe het nog altijd met veel goesting en zou het echt niet willen missen!
Mijn leven als reisblogster heeft mijn manier van reizen wel veranderd. Vroeger was basic dik ok maar als je zo vaak van huis bent als ik (of is het de leeftijd?), dan verlang je naar wat meer comfort. Wat luxe soms zelfs. Don’t get me wrong, het hoeft geen vijfsterren hotel te zijn! Ik kan evengoed genieten van een kampeertrip in mijn tentje. Ik zet me zelfs zonder probleem gehurkt neer in het bos when nature calls. Maar als er sanitair is, verwacht ik wel dat het proper is, dat de douches warm zijn en vooral dat ik er voldoende privacy heb en me er thuis kan voelen. Hotels waar nog ouderwetse dekens op de bedden liggen, daar knap ik op af!
Mijn reisgewoontes
Als frequent traveller ontwikkel je vanzelf trucjes om georganiseerd te geraken en vooral om je overal zo thuis mogelijk te voelen. De post van Jean-Philip De Tender over zijn ’travel hygiëne’ was zeer inspirerend en herkenbaar voor mij. Het deed me stilstaan bij de reisgewoontes die ik onbewust zelf aangekweekt had.
Een aantal schreef ik al neer in andere artikels:
Inpakken
Housesitters
De perfecte vlucht
Klaar voor vertrek
De avond voor het vertrek, leg ik alles klaar: mijn reisoutfit, mijn meeneemontbijt (banaan of granola-reep, iets wat ik in de auto kan eten), mijn valies en een flesje water voor in de auto. Ik zorg trouwens ook dat ik wat in huis heb voor als ik van reis terugkeer, kwestie van (ongezonde) afhaal te vermijden.
Tegenwoordig rij ik meestal met de auto naar de luchthaven. Ik parkeer op de parking het dichtst bij de luchthaven. Geen discount parking meer voor mij waarbij je nog moet wachten op een shuttle. Nope, ik wil zo min mogelijk tijd verliezen en vooral gewoon op mijn gemak zijn. De trein is na bijna 7 jaar pendelen sowieso een no go. Vooral het traject Brussel-Brussels Airport ontzie ik door het wachten, overstappen, weer wachten, vertragingen,… nej, daar bedank ik liever voor.
Een gps moet ik niet meer instellen voor de luchthaven maar voor ik de auto start, zet ik wel Spotify klaar zodat ik vlot kan overschakelen eens ik voorbij Gent ben en de voorgeprogrammeerde zenders wegvallen. Verder zorg ik dat ik alles binnen handbereik heb: flesje water, blikje Nalu, mijn ontbijt,… Mijn jas doe ik uit, zoals bij de meeste verre autoritten. En als ik moet tanken zorg ik dat ik dat ook op voorhand gedaan heb. Op de luchthaven neem ik ook altijd een foto van waar mijn auto geparkeerd staat. Dat is echt een onmisbare tip! Want als je bij terugkeer je parkeerplaats nog weet zijn, dan heb je niet ten volle van je bestemming genoten 😉
Op de luchthaven
Sinds 22/3 ga ik meteen inchecken en naar de veiligheidscontrole. Vroeger vond ik het leuk om door de vertrekhal te wandelen en verhalen te verzinnen bij de andere reizigers. De veiligheidscontrole probeer ik zo vlot mogelijk te nemen. Sorry voor de blikken die ik hier onbewust werp op mensen die zo chaotisch zijn en iedereen achter zich extra laten wachten. Echt, ik zou ze allemaal een workshop willen geven! Of misschien moet ik volgende keer foldertjes uitdelen met de link naar dit artikel 😉
Na de veiligheidscontrole koop ik meteen een flesje water. Zorg dat je een muntstuk van 1 euro bij hebt dan kan je zo een flesje uit de display halen (toch op Brussels Airport). Verderop zijn de flesjes een stuk duurder!
De winkels in de luchthaven sla ik over, tenzij ik echt iets nodig heb. Ik ga eigenlijk meteen aan de gate zitten. Ofwel haal ik mijn laptop uit en probeer ik wat te werken ofwel ga ik alvast voor een dutje.
In het vliegtuig
Bij het boarden blijf ik meestal tot de laatsten zitten. Je moet toch wachten en de plaatsen in het vliegtuig liggen vast. Anders is het bij Ryanair. Daar moet je proberen bij de eerste 90 te zijn als je plaats voor je handbagage wil :s
Ook op het vliegtuig probeer ik zo snel mogelijk te gaan zitten en het gangpad vrij te maken. Mijn koffer gaat bovenaan, mijn laptoptas of handtas zet ik onder de stoel voor me. Het enige dat ik tijdens de reis echt nodig heb is mijn oogmasker en eventueel mijn smartphone voor wat muziek. Mijn sjaal hou ik ook bij de hand voor als het koud wordt op het vliegtuig. Ik neem ook een granola-reep of iets dergelijks mee voor op het vliegtuig, zeker bij vluchten waar geen maaltijd aangeboden wordt maar je iets kan kopen. Anders koop ik gegarandeerd iets ongezonds aan boord.
Na de veiligheidsdemonstratie zet ik mijn oogmasker op. Ik ken die veiligheidsbriefing ondertussen bijna vanbuiten maar uit respect en voor de zekerheid kijk ik toch even. Sowieso check ik steeds waar de (dichtstbijzijnde) nooduitgang is. En met wat geluk slaap ik dan tot het vliegtuig op bestemming is. Ik zal slechts zelden werken op het vliegtuig. Het is één van de weinige momenten dat je geen bereik hebt en dus optimaal kan genieten van wat me-time.
Net als Jean-Philip kies ik trouwens voor een plaats aan het raam als ik naar een nieuwe bestemming vlieg. Als ik er al geweest ben, kies ik een stoel aan het gangpad.
Ter plekke
Ik heb er de gewoonte van gemaakt om het thuisfront niets te laten weten als ik ter plekke ben. Zo verwachten ze het ook niet. Als ik het één keer niet zou doen wegens geen bereik of platte batterij zouden ze ongerust zijn. We houden in de loop van de dag wel contact via sociale media maar dus niet meteen bij aankomst.
Water! Het is één van de eerste dingen die ik op bestemming doe: water kopen! Van zodra ik een supermarktje zie, koop ik een flesje water. In Zweden mispakte ik me daar in het begin trouwens aan. Je vindt er in de winkel enkel bruiswater want iedereen drinkt er kraantjeswater. Ik had dus vaak bruiswater mee terwijl ik dat eigenlijk echt niet lust^^. Lesje geleerd 🙂 Als ik naar Zweden ga, hou ik mijn waterfles van Dopper bij de hand!
Het hotel
Op hotel heb ik ook mijn ritueeltje. Na het inchecken trek ik vol spanning naar de kamer. Het ‘aah’-moment als je de deur opendoet… kan helaas ook een ‘oei’-moment zijn. En dan de badkamer en de verzorgingsspullen ontdekken, alle kastjes in de kamer inspecteren (pluspunten als je sloefjes, gratis items in de mini-bar of kamerjassen spot!) en dan het moment suprême: neerploffen op het bed 🙂 Heerlijk toch!
Ik hou mijn meeste spullen gewoon in mijn reiskoffer, dat pakt sneller in als het verblijf erop zit maar ik zet wel mijn toilettasjes in de badkamer. Op reis gaan mijn beste kleren mee, da’s ook een vorm van genieten. Ik snap echt niet dat mensen bepaalde kledij thuis niet meer willen aandoen maar wel nog op vakantie.
Om je op reis thuis te voelen, neem ik een stukje thuis mee: mijn toiletspulletjes (de producten op hotel zijn niet altijd even goed), Spotify,… Mijn laptop gaat ook geregeld mee, tenzij het een boemvol programma is en ik toch geen tijd zou hebben om al wat te schrijven.
Zeker in Zweden kan ik er ook van genieten om eens een avondje op hotel te blijven, naar de Zweedse tv te kijken en pizza of een saladbar van bij ICA af te halen.
Het omgekeerde geldt trouwens ook: niets beters dan wat van je bestemming mee te nemen naar huis om je nog even ter plekke te voelen 🙂 Denk aan kruiden, lokale specialiteiten,… Mijn make up en heel wat kledij kocht ik in Zweden en dat zorgt bijna dagelijks voor een ‘ah, Zweden’-gevoel.
Ook bij drukke programma’s probeer ik me af en toe wat af te zonderen. Of ik ga ’s morgens vroeger opstaan om wat te gaan lopen (mijn loopschoenen reizen ALTIJD mee) of ik probeer ‘een avondje napraten in de bar’ over te slaan.
Terug thuis
Ik probeer mezelf te verplichten om meteen bij thuiskomst al uit te pakken. Uitpakken is voor mij ook weer inpakken. Ik haal alles uit de koffer, check of er verzorgingsproducten moeten aangevuld worden en zorg dat alles eigenlijk weer klaar is voor de volgende trip. Ook de was doe ik zo snel mogelijk – da’s één van de gevolgen van een minimalistische garderobe 😉 Vergeet zeker ook niet alle bagagelabels te verwijderen.
Als ik dat zo allemaal herlees dan ben ik precies wat overgeorganiseerd. Maar wat organisatie en structuur is echt wel nodig om het allemaal wat leefbaar te houden, zeker als de trips elkaar snel opvolgen.
Als je er zelf eens over nadenkt heb je waarschijnlijk ook heel wat dingen die je onbewust doet. Ja, toch? Ik ben benieuwd! Schrijf je reisrituelen hieronder maar neer of nog beter, schrijf zelf ook zo’n blogpost en zet je linkje hieronder 😉
ElsS zegt
Reis eerder zelden met het vliegtuig en toen telkens per trein of familietaxi maar foto maken van waar je staat vind ik wel een tip om te onthouden. Verder maak ik steeds een lijstje van alles wat mee moet want ik vergeet altijd wel iets anders. Zou dat lijstje eigenlijk eens digitaal moeten bewaren maar het opschrijven opeen briefje (en aanvullen de komende dagen) is eigenlijk toch ook een stukje voorpret/ritueel.
Samaja zegt
Ik denk niet dat er iets mis is met georganiseerd zijn, integendeel. Hoe vaker ik op reis ga, hoe meer routines en kleine systeempjes ik ontwikkel om de boel vlot te laten verlopen. Wij hebben eigenlijk nog nooit onze auto op Zaventem laten staan. We boeken vervoer of vragen onze ouders om ons te brengen. Ik hoorde altijd dat het behoorlijk duur is om daar je auto te stallen, maar misschien ben ik mis?