5 jaar geleden reisde ik naar Antarctica. Toen was er nog geen blog maar ik hield wel een reisdagboek bij. Elke dag, dag op dag 5 jaar later, krijg je een stukje te lezen. Vandaag is het tijd voor de afvaart!
Please scroll down for English
Klaar voor de afvaart!
Vanavond om 19:00 uur varen we af! De inscheping begint om 16:00. Bij het inschecken vragen ze ons paspoort. Dit voelt nogal vreemd. De afgelopen dagen bewaakte ik mijn paspoort alsof het kostbaar goud was.
Op het schip brengt de bemanning de bagage naar de hutten. Na de thee komt het Expedition Team samen. Ze worden in de Forward Lounge voorgesteld. Een leuke en gezellige lounge, ideaal voor lezingen. De expeditieleider is Kara Weller. Ze vaart al een aantal jaren op de Noordpool en Antarctica. Victoria is haar assistent. Zij was vroeger leerkracht maar besloot voor een carièreswitch te gaan.
Fiona Scott is onze Marine Bioloog. Ze bracht maanden in Antarctica door om onderzoek te doen. Geoloog Luke heeft ook verbleven op een wetenschappelijke basis in Antarctica. Akos is de ornitholoog. Er zijn ook nog een kunstenaar, een arts, een historicus (Louis) en zodiac drivers mee.
Na de introductie woont iedereen de verplichte rampoefening bij. Het dragen van een reddingsvest, de juiste reddingsboot zoeken,… Iedereen luisterde aandachtig en we hoopten dat deze rampoefening de enige keer zou zijn dat we in de buurt van de reddingsboten hoefden te komen. Na deze reddingsoefening kunnen we eindelijk afvaren. Ushuaia, see you in two weeks!
Captain’s diner
Eerste activiteit aan boord: het diner van de kapitein. In de films kleden de passagiers zich hier altijd voor op. Mijn kamergenote was ook haar kleedje aan het aantrekken. Ik besloot hetzelfde te doen. Bij het welkomstdiner bleek dat we de enige twee waren die zich voor de gelegenheid opgekleed hadden. De andere passagiers stonden er gewoon in hun trainingsbroek. Kan je je het voorstellen?
De captains diner was heerlijk. Wilde Schotse zalm als voorgerecht, vis en asperges als hoofdgerecht en een heerlijk dessert: sabayon met chocolade mousse en aardbeien. Onnodig te zeggen dat ik tijdens deze reis een paar kilo bijkwam. Lunch en diner waren telkens drie gangen en te lekker om over te slaan. We hadden ook zoveel energie nodig voor de koude.
De Drake Passage en de lezingen
Net na middernacht verlieten we het Beagle Kanaal en begon de Drake Passage. Dit stuk van de oceaan tussen Argentinië en Antarctica is genoemd naar Sir Francis Drake. De Orlova begon meer en meer te schommelen. Het bleek een gemakkelijke versie van de Drake te zijn.
Ik ben gevoelig voor zeeziekte en was een beetje bezorgd over de Drake Passage, maar so far, so good. Dit veranderde in de ochtend, bij het ontbijt. Ik kan gewoon niet tegen de geur van gebakken eieren. Maakt me misselijk. Thank God voor mijn magic bullets met scopolamine!
Na het ontbijt volgde ik de eerste lezing van de dag. Het was een kennismaking met de vogels van het Antarctisch Schiereiland. De lezing werd gevolgd door een praktische workshop: het spotten van vogels op het dek. Hoewel ik geen vogel-persoon ben, vond ik het plezant om foto’s te nemen van al deze speciale soorten en te weten welke soort het was.
Net voor de middag woonde ik nog een lezing bij, deze keer over de geschiedenis van Antarctica. De historicus sprak ook over de Gerlache en de Belgica. De bemanning is fantastisch! Ze zijn erg vriendelijk en echte experts. Het maakt deze reis nog waardevoller.
Tijdens de lunch, wiegde het schip nog meer. Alles wat niet vastgemaakt is, begint te rollen. In de namiddag is er een lezing over het Gondwana. Zeer interessant. Nooit gedacht dat ik zo in geologie zou geïnteresseerd zijn.
We naderen Antarctica. Er is nog een lezing over zeehonden en pinguïns. Ik volg geconcentreerd. Ook al heb ik al een uitgebreide kennis over deze zeedieren door mijn werk als dierenverzorgster in een zeehondenopvangcentrum, de eigenschappen van de Antarctische soorten zijn grotendeels nieuw voor mij.
De eerste ijsberg
Tijdens de lunch zien we de eerste ijsberg. We komen nu echt dichterbij! Het zien van die eerste ijsberg, dat is niet te beschrijven hoe dat voelt. Het was het teken dat we het continent dat we zo graag wilden bezoeken nu echt naderden.
Embarkation. Finally! And the first iceberg.
So, now about the real reason of this trip: tonight at 19:00 we’re leaving! Embarkation starts at 16:00. We hand in our passport (Feels rather strange. The past few days I had been guarding my passport like it was precious gold, now I just have to give it to them to take care of it.
The crew
When we got on the ship, the crew took the luggage to the cabins. After tea we met the Expedition Staff. They were introduced in the Forward Lounge on Deck 5. A nice and cosy lounge, perfect for lectures. The Expedition Leader is Kara Weller. She has been sailing to the Arctic and Antarctica for quite some years now. Victoria is her assistant. She used to be a teacher but decided to go for a career change.
Fiona Scott is our Marine Biologist. She spent months in Antarctica to do research. Geologist Luke has also stayed at a science base in Antarctica. Akos is the Ornithologist. There’s also an artist, a doctor, a historian (Louis) and zodiac drivers.
After the introduction everybody attends the mandatory emergency drill. Wearing a life jacket, we had to get to the right lifeboat. Some people were nervous for this drill. Everybody listened very carefully and we all were hoping this emergency drill would be the only time we had to come near the lifeboats…
And after that… yes! We can take off! Goodbye Ushuaia, see you in two weeks…
Captain’s dinner
First activity on board: the captain’s dinner. Having seen films about cruises, I thought this was going to be a dressed up occasion. My roommate was already dressing up so I decided to wear a dress as well. Arriving at the welcome dinner it seemed we were the only two to have done so… The other passengers were still wearing their trainings. Can you imaging?! I wasn’t feeling very comfortable so went down and changed into jeans again. My roommate Bithi didn’t. Knowing Bithi for 2 days I already knew she was a great and strong personality. This will only be confirmed throughout the rest of the trip.
The captains dinner was delicious. Wild Scottish salmon as starters, fish and asparagus as main course and a delicious dessert: sabayon with chocolate mousse and strawberries. Needless to say that I gained a lot of pounds during this trip! Lunch and diner were 3 courses… and too delicious not to eat from it.
The Drake Passage and the first lecturers
Just after midnight we left the Beagle Channel and entered the Drake Passage. This piece of ocean between Argentina and Antarctica was named after Sir Francis Drake. The Orlova started rocking more and more. It seemed to be an easy passage of the Drake. I’m sensitive to sea sickness and was a little worried about the Drake Passage but so far, so good. Things changed in the morning, at breakfast. I just can’t stand the smell of scrambled eggs. Makes me nauseous. Thank god for my magic bullets with scopolamine!
After breakfast I attended the first lecture of the day. It was an introduction to the birds of the Antarctic Peninsula. The lecture was followed by a practical workshop: spotting birds on the deck. Although I’m not a bird-person, I enjoyed taking pictures of all these special species.
Just before noon I attended a lecture on the history of Antarctica. The historician also talked about de Gerlache and the Belgica.
The crew is fantastic! They’re very nice and real experts. It makes this trip even more valuable.
During lunch, the ship rocked even more. Everything that isn’t attached is rolling over. I kinda liked it. Feels like a ride on a roller coaster!
In the afternoon there’s a talk on the Gondwana. Very interesting. Never thought I would be interested in Geology!
We’re getting closer! After breakfast I attend the seal lecture. Working as a zoo keeper in a seal rescue centre I already knew a lot about seals but still, it’s very interesting to listen to Fiona and her talk about It’s a Seal’s life. The Penguin lecture is a bit more difficult. So many species and it’s not easy to identify them when they jump in and out of the water!
First Iceberg!
During lunch time the first iceberg was noticed. We are really getting closer now! I can’t describe what you feel when you see your first iceberg. It was the sign that we were approaching the continent we wanted to visit so eagerly. It was a sign that our dream was becoming true. Real soon now. Full of excitement I skipped lunch and picked my camera. I took loads of pictures of that first iceberg…