Cruise voor beginners

De tijd dat cruisevakanties een oubollig imago hadden, ligt al even achter ons. Wie eens op cruise ging, lijkt helemaal verkocht. Er zijn heel wat verschillende soorten cruisevakanties: van zeecruises tot riviercruises, van budgetvriendelijk tot super-de-luxe,… Of je nu voor een themacruise, een weekje zalig nietsdoen of een culturele rondreis kiest, er zit tussen het cruise-aanbod voor ieder wat.

Toen ik de kans kreeg om in te schepen voor een persreis/mini-cruise van Duinkerke naar Zeebrugge, twijfelde ik geen seconde. Een unieke kans om eens kennis te maken met het leven aan boord van een cruiseschip. Op duikvakantie kies ik liefst voor een liveaboard en ook toen ik naar Antarctica reisde was dit met een (expeditieschip) maar een echte cruise, dat had ik nog niet meegemaakt.

De mini-cruise kreeg voor mij nog een speciaal kantje door de geschiedenis van het schip waarmee we voeren. Dat verhaal lees je op het einde van dit artikel.

Inchecken op een cruiseschip

Ik herinner me nog goed mijn eerste solo-reis. In mijn eentje zou ik naar de andere kant van de wereld reizen om er, na een kleine week Buenos Aires, in het uiterste zuiden van Argentinië aan boord te gaan van het expeditieschip dat me naar Antarctica zou brengen.

Het was me op voorhand goed ingeprent: hou je spullen goed in de gaten en zorg dat je je paspoort niet verliest. Ik was dus meer dan argwanend toen ze aan boord van de Orlova mijn internationale reispas vroegen en in bewaring namen.

Bij het inchecken van deze mini-cruise was ik dus voorbereid. Mijn bagage werd bij het inschepen aan boord gedragen. We moesten ons eerst registreren. Daarna kregen we, in ruil voor onze identiteitskaart, een persoonlijke pas die we altijd bij ons moesten houden. Deze kaart diende niet alleen voor het registreren van de aanwezigheden aan boord maar was ook ons betaalmiddel.

De kajuit

Slapen op een schip, het is eens iets anders. Ik had me aan een ieniemienie kajuit verwacht maar op dit cruiseschip bleken de kajuiten junior suites, compleet met ruime badkamer (en zelfs een bubbelbad!), zithoek en comfortabel bed. Je hebt echt alle comfort. Er waren zelfs kajuiten met een balkonnetje. Wat een luxe!

Tip: neem oordopjes mee want echt stil is zo’n cruiseschip niet. We vaarden ’s nachts en de motoren waren vrij luidruchtig. Ik heb me laten vertellen dat de recentere schepen een stuk stiller zijn.

Entertainment aan boord

Ook al waren we amper 1 avond aan boord, we konden toch proeven van the full experience. Na een verplichte reddingsoefening, was het tijd voor the Captain’s diner. Leuk om zien hoe iedereen zich lekker oldskool helemaal had opgetut.

Het uitgebreide diner werd afgesloten met een verrassing. Alle obers kwamen al dansend het restaurant binnen, massaal aangemoedigd door de gasten die met de witte servetten zwaaiden. Blijkbaar een verplicht nummertje op de laatste avond van de cruise. Je moest erbij zijn om het mee te maken. En zo at ik voor de eerste keer Baked Alaska, ook gekend als Omelette Norvegienne. Laat dat nu een receptje zijn dat mijn pa me ooit gaf maar wat ik nog nooit uitprobeerde.

Na het diner was het tijd voor de show. Eerlijk, ik had er niet veel van verwacht en was blij verrast door het niveau van de show! De dansers konden dansen, de zangers konden zingen. De sfeer zat er meteen in. Daar hadden de danseressen hun kleren niet voor moeten afdoen. De dapperen onder ons trokken daarna nog naar de bar en de disco. Ondergetekende koos het hazenpad en trok naar haar kajuit voor broodnodige nachtrust.

M/S Astoria

Op de foto hieronder zie je de eerste scheepsbel van het schip. Zie je de naam Stockholm? Dat was de naam van het schip toen het schip in 1948 voor het eerst te water werd gelaten. De M/S Astoria is daarmee het oudste nog steeds varende passagiersschip ter wereld. De M/S Stockholm voer tussen Göteborg en New York. Het was tijdens een van die reizen dat er plots erg dichte mist was en de M/S Stockholm het veel grotere schip de Andrea Doria ramde. De M/S Stockholm kon, weliswaar met schade, verder varen. De Andrea Doria zonk een dag later op zo’n 400 km van New York.

De naam ‘Andrea Doria’ zegt je misschien niet veel maar het wrak wordt ook wel eens de Mount Everest voor duikers genoemd. Het was de droom van een van mijn duikbuddy’s die in 2017 helaas overleed om ooit eens op dat wrak te duiken. Door dat stukje geschiedenis was het voor mij dus extra speciaal om met de M/S Astoria te kunnen meevaren. Het schip is over de jaren heen een paar keer volledig gestript en gerefurbished.

Behalve de bel is er niets wat nog aan de M/S Stockholm doet denken maar ik kon het uitermate appreciëren dat die scheepsbel op het schip tentoongesteld is. De scheepsbel is pas enkele jaren geleden teruggevonden in de buurt van de Andrea Doria en na enkele omwegen weer aan boord gebracht van de M/S Astoria. Alsof de cirkel weer rond is.

Op cruise met All Ways Cruises

Wil je ook graag meevaren met de M/S Astoria of een andere cruise maken? Ik was aan boord op uitnodiging van All Ways Cruises die het schip volgend jaar voor enkele zeecruises charteren. Naast zeecruises bieden ze ook riviercruises aan. Het unieke is dat ze voor zeecruises steeds vanuit Zeebrugge vertrekken en zelfs een bus inleggen om de passagiers naar de vertrekhaven te brengen (en na de cruise uiteraard ook weer thuis te brengen). Bovendien zijn bij hun afvaarten steeds Nederlandstalige crewleden en begeleiding voorzien. Ook de animatie wordt aangepast met voor volgend jaar onder meer Johny Voners en Marijn Devalck.

Met dank aan All Ways Cruises.